Bijdrage Begroting 2015

Bijdrage Begroting 2015 tijdens de Provinciale Statenvergadering 8 december 2014

Voorzitter, vandaag wil ik u het Chinese bamboeverhaal vertellen.

Er was eens een man die ontmoedigd was. Hij had de balans opgemaakt van de besluiten in zijn leven. Niets in zijn leven was veranderd. Hij was nog steeds dezelfde persoon. Alles was nog hetzelfde, met dezelfde problemen.

Hij begon zijn hoop te verliezen. Dus hij ging naar zijn mentor, een oude Chinese man, voor advies. De mentor vroeg: "Weet je hoe lang het duurt voordat een gigantische bamboe zo hoog is als een huis? Het eerste jaar krijgt de plant water en voeding en gebeurt er niets. Het krijgt daarna nog een heel jaar water en voeding. En nog een jaar. En nog een jaar. En er gebeurt nog niets. Maar dan, in het vijfde jaar, schiet het de lucht in en groeit de bamboe in zes weken bijna drie meter. Dus hoe lang duurt het voordat bamboe zo hoog groeit?" “Zes weken”, antwoordde de man.

"En dát is nu het probleem", zei de mentor. Het duurt vijf jaar! Als men gestopt was met water geven, op welk moment dan ook gedurende die vijf jaar, dan zou de plant dood zijn gegaan.

Maar wat gebeurde er dan gedurende die vijf jaar? Onder de grond ontwikkelde zich een enorm netwerk van wortels om de plotselinge groei van de bamboe te kunnen dragen. Voor groei is geduld nodig en volharding. Iedere druppel water maakt het verschil. Iedere stap die jij neemt heeft impact. Je ziet het verschil misschien niet direct, maar er is vooruitgang. Met de nodige inzet en vastberadenheid volgt er doorbraak en worden grote hoogtes bereikt.

Voorzitter, zo is het ook in dit huis. Beslissingen van vandaag hebben impact op de dag van morgen, van overmorgen of zijn pas zichtbaar over vijf jaar. En ja, daarbij houden wij rekening dat bomen spreekwoordelijk niet tot in de hemel groeien. Maar, niet altijd moet de prijs der dingen bepalend zijn, maar ook de waarde. Zo is het ook met natuur, ofwel planet genoemd in de trits people, planet en profit. Maar voorzitter, zonder planet geen people en ook geen profit. Stelt u zich eens voor wat er met de natuur zou gebeuren zonder de mens... Die zou blijven bestaan, de aarde zal doordraaien en de zon zal weer opkomen. Maar stelt u zich nu eens voor wat er met de mens gebeurt als er geen natuur meer is. De mensheid zou ophouden te bestaan...

Daarom voorzitter is blijvend investeren in natuur van essentieel belang, ook dus eigenbelang! En daarbij hoort lange termijn denken, generatie-overschrijdend! Opbouwen kost meer dan afbreken, dus laten we vooral ook behouden en beschermen van al wat kwetsbaar is.

Voorzitter, met deze blik heb ik ook naar de begroting gekeken. Waarbij uit het bamboeverhaal blijkt dat geduld een schone zaak is. Maar, engelengeduld is weer wat anders.

Qua waterkwaliteit voorzitter, had ik graag wat meer aandacht gezien wat betreft bepaalde KRW opgaven. Ik ben het met gedeputeerde De Vries eens dat investeringen soms tijd nodig hebben en a la bamboe niet altijd direct zichtbaar zijn, maar er ligt natuurlijk wel een pittige opgave. Het oorspronkelijke tijdpad van 2015 gaan we al niet halen, uitstel is noodzakelijk. Als ik daarbij de ecologische staat van de Utrechtse waterlichamen in ogenschouw neem, had ik eigenlijk wel wat meer ambitie verwacht. Op zijn minst het benoemen van het probleem. De ecologische toestand is naar KRW maatstaven namelijk onvoldoende, want de normering wordt niet gehaald. En dat was in 2009, bij het Provinciaal waterplan ook al zo. Inmiddels dus zo’n vijf jaar geleden...

Voorzitter, zelf zal ik na 18 maart niet terugkeren als Statenlid, ik hoop straks vanuit het waterschap een bijdrage te kunnen gaan leveren. Daarom voelt deze laatste provinciale begroting ook een beetje als afscheid. Vandaar de oproep aan het college maar ook aan de nieuwe Staten om dit probleem vol op te pakken. Bedenk daarbij ook, dat Europese boetes niet ondenkbeeldig zijn. En vergeet de waterparels niet, Utrechtse wateren met een hoge aquatische waarde. Sinds Provinciale Staten een amendement daarover aannam in 2009, waarvan de heer De Vries mede-indiener was, is er eigenlijk nog niks specifieks mee gebeurd.

Voorzitter, laat ik van de gelegenheid gebruik maken om het college ook te complimenteren. Het onderdeel visie, missie en strategie spreekt mooie woorden. Bij de beeldbepalende voorbeelden is goed naar voren gebracht waar de provincie het verschil kan maken, zoals bij Wonen en binnenstedelijke Ontwikkeling, Duurzame bedrijfsvoering en kantorenaanpak. Uiteindelijk gaat het er natuurlijk wel om dat woorden ook omgezet worden in daden. Maar als bijvoorbeeld de missie wordt volbracht zoals deze vermeld wordt bij jeugdzorg, namelijk “Alle Utrechtse kinderen groeien veilig en, zo goed mogelijk, thuis op”, dan laat je als overheid zien een toegevoegde waarde voor de samenleving te hebben. Waar ik bij het kopje natuur nog wel mijn twijfels heb in hoeverre de intrinsieke waarde niet teveel wordt overvleugeld door o.a. belangen van de landbouw, laat het college bij kantorenaanpak een frisse en daadkrachtige aanpak zien. Complimenten daarvoor.

Voorzitter, als ik het huis van mijn ouders binnenstap is het eerste wat ik vaak doe, naar de tv lopen om het geluid zachter te zetten. Het geluidsniveau is vaak van dermate aard dat ik er zo ongeveer horendol van wordt. Maar waar het mij irritatie oplevert, is het voor hun pure noodzaak om toch mee te krijgen van wat er gezegd wordt. Wij geven dan ook van harte steun aan de motie van 50Plus omtrent slechthorendheid, omdat ook mensen met een auditieve beperking goed in staat moeten zijn om op de hoogte te blijven van provinciale nieuwsvoorziening.

Als laatste voorzitter, constateerde ik deze week dat de jagersvereniging en de faunabescherming het eens een keer met elkaar eens zijn. Zo mochten we eerst lezen dat de jagers Utrecht als beste hebben uitgeroepen in het ganzenbeheer. Niet omdat Utrecht zo zijn best doet qua preventie of iets dergelijks. Nee, Utrecht faciliteert kennelijk als beste afschot en vergassing. Daarna kwam min of meer de bevestiging van de Faunabescherming, die de provincies met elkaar vergelijkt. Ook hier scoort Utrecht bovengemiddeld en stelt dat de Utechtse fauna zo ongeveer vogelvrij is. Volgens hun is de lobby vanuit de agrarische wereld en de jagersclub enorm sterk, en is de conclusie dat je maar beter geen dier kan zijn in Utrecht. Daarom voorzitter, nog maar eens de oproep aan het college om eindelijk nu eens werk te gaan maken van ook haar eigen doelstelling in het collegeakkoord, namelijk ook inzet op preventie en alternatief. Ik denk dat ook gedeputeerde Krol toch niet zal willen dat dit een fabeltje blijkt te zijn.

Voorzitter, en dan echt als laatste, ik zou u hierbij een bamboeplantje willen aanbieden. Laat het een symbool zijn van een provincie die goede zorg draagt voor haar natuur. Die het juiste fundament weet neer te leggen, de beleidsmatige wortels weet te leggen waarop het groen weet te gedijen.

Zet hem op uw werkkamer, verzorg hem goed, en ik beloof u, over vijf jaar kom kom ik kijken of één en ander de lucht in is geschoten.

Voorzitter, dank u wel.

Willem van der Steeg

Statenlid Partij voor de Dieren