Bijdrage De juiste bossen­stra­tegie

Voorzitter,

Allereerst veel dank voor de beantwoording van onze vele technische vragen. Wel zouden we nog een aantal zaken onder de aandacht brengen.

Ten eerste verbazen wij ons erover dat hier slechts een inspanningsverplichting geldt. Voor het Klimaatakkoord geldt, gelukkig, een resultaatverplichting. Op de bossenstrategie echter niet, en dat is verwonderlijk, omdat bomen een cruciale sleutel zijn in de opvang van koolstof, zuiveren van de lucht, het vasthouden van water en tegengaan van bodemerosie. Waarom zou de provincie zichzelf dit niet als resultaatverplichting opleggen, bossen zijn immers voor een leefbare provincie van vitaal belang? Graag een antwoord van de gedeputeerde.

Daarnaast wordt bij voorbaat al gesteld dat de ambitie om 1500 hectare nieuw bos aan te leggen voor 2040 zeer uitdagend is. Tegelijkertijd wordt aangegeven dat het aanplanten van 700.000 bomen wel moet gaan lukken, onder andere door uitdeel acties aan burgers. Hoe moeten wij dit lezen? Want een boom in een individuele tuin is wat ons betreft nog steeds geen bos, met bijbehorende ecologie die decennia nodig heeft om zich te ontwikkelen. Kan de gedeputeerde hierop reflecteren?

Een ander belangrijk punt. In de opgaven van de bossenstrategie staat op nummer 2: ‘wat bos is moet bos blijven!’ Een mooi uitgangspunt. Maar we stellen vast dat een groot aantal ontwikkelingen in onze provincie ten koste gaan van bestaande bomen en bossen. Er lijkt nog geen goed en integraal overzicht van wat er aan bos en bomen verloren gaat bij deze grote woon- of recreatieprojecten. Dit overzicht lijkt ons nu juist cruciaal bij een bossenstrategie. Om te kunnen vaststellen dat we onze doelen behalen binnen de bossenstrategie zullen we dus niet alleen bomen moeten PLANTEN, maar ook moeten voorkomen dat er waardevol bos VERDWIJNT.

Voor de komende SV zijn wij een motie aan het voorbereiden om onze vorderingen qua natuurdoelen beter in beeld te krijgen middels een jaarlijkse natuur dashboard, de realisatie van 1500 hectare bos en het verdwijnen van bestaand bos, zullen daar ook uiteraard onderdeel vanuit maken.

Tot slot. Wij hebben ook vragen gesteld over de houtoogst door onder meer SBB. Daaruit blijkt dat PU geen zicht op het aantal hectare dat er voor houtoogst gekapt wordt. Kapvlaktes worden gewoon als bos meegerekend, terwijl deze uiterlijk 3 jaar na kap of helemaal niet herplant hoeven worden. Het oogsten van hout in onze bossen gaat er hardhandig aan toe, met grof materieel en zware machines. Het stuk dat achterblijft is ecologisch kapot.

De vraag is dan ook of de Gedeputeerde kan onderzoeken hoe we beter in beeld kunnen krijgen wat de gevolgen zijn van houtoogst en vlaktekap voor de omvang en de kwaliteit van onze bossen, en we zouden dan ook willen aandringen op een natuurdoelanalyse van Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug waarin dit aspect is meegenomen.

Dank u wel.