Raad van Staten Paleis Soestdijk

Paleis Soestdijk, alle gronden en bijhorende gebouwen zijn verkocht aan MBG voor het symbolische bedrag van 1,7 miljoen, als grapje: een dubbeltje voor iedere Nederlander die op de eerste rij wil zitten.

Restauratie zou 50 miljoen kosten, blijkbaar een te groot bedrag voor het rijk, cultuurgoed heeft blijkbaar onvoldoende relevantie. We trokken 160 miljoen uit voor de aankoop van Rembrandts huwelijksportretten Marten Soolmans en Oopjen Coppin.

Als de marktwaarde vele tientallen miljoenen hoger ligt, en Meijer Bergman Erfgoed Groep zonder voorwaarden alles in delen mag verkopen in 2032 dan kun je je echt afvragen of de bewering dat er geen financiële onderlegger is voor de restauratie zoals gepland klopt.

Ondertussen heeft Meijer Bergman Erfgoed Groep wel degelijk de wettelijke verplichting om dit monument in ere te herstellen, vandaar dat men al is begonnen, met medeneming van 4 miljoen aan subsidie, plus ongeveer 1,5 miljoen aan huurinkomsten voor de opvang van asielzoekers. WE zouden hier toch grote kanttekeningen bij willen plaatsen. Het kan toch niet zo zijn dat er deze kwetsbare groep mensen onderdeel zijn van een business case en lelijk politiek getouwtrek over de toekomst van Paleis Soestdijk? Hoe ethisch is dat? Wat kunnen de gevolgen zijn voor deze vluchtelingen? Zou het niet veel beter zijn als de gemeente Baarn alvast op zoek gaat naar goede en langdurige accommodatie zodat zij niet in onzekerheid hoeven te zitten of last hebben van de controverse? Graag een reflectie daarop van de gedeputeerde.

Verder lijkt ons van belang dat de provincie inzage krijgt in de huidige/nieuwe businesscase als het 4 miljoen gaat overhandigen voor restauratie. Er is een nieuwe situatie ontstaan, dus dan ook goed om die 4 miljoen af te wegen tegen de nieuwe plannen. Kan G hier op reageren?

Tot slot zouden we graag een toezegging krijgen dat PS heel nauw op de hoogte gehouden wordt over de uitkomsten van de evaluatie, waarbij er ook nadrukkelijk gekeken wordt naar het handelen van de provincie en de keuzes die er lopende het traject zijn gemaakt. Had dat anders gekund? Is er voldoende vanuit de belangen van de natuur gedacht, of uitsluitend gedacht vanuit de belangen van de ondernemer?